M2M
چیست ؟
M2M چیست ؟
یا ماشین با ماشین یک تعریف کلی است برای بیان هر فناوری ای که امکان ارتباط باسیم یا بی‌سیمی بین ابزارهای مکانیکی و الکترونیکی را مهیا می کند.
M2M به تجهیزات موجود در هر شبکه این امکان را می‌دهد تا با یکدیگر تبادل اطلاعات کنند و بدون کمک دستی از سوی انسان کار خود را انجام دهند. ارتباط M2M اغلب برای نظارت از راه دور استفاده می‌شود. برای مثال یک ماشین فروش خودکار می‌تواند با مشاهده اتمام یک کالای خاص در خود به توزیع‌کننده پیام دهد که موجودی را مجددا پر کند. ارتباط M2M یک جزء بسیار مهم در دورسنجی، انبارگردانی، کنترل از راه دور، کنترل ترافیک و روباتیک، سرویس‌های پشتیبانی، مدیریت زنجیره عرضه، مدیریت ناوبری و حتی پزشکی از راه دور محسوب می‌شود.
اجزای اصلی یک سیستم M2M عبارتند از حسگرها، RFID، یک وای‌فای یا اتصال تلفن موبایل به همراه یک نرم افزار که از آنها برای بررسی داده‌ها و تصمیم‌گیری استفاده می‌شود.
معروف‌ترین نوع ارتباط M2M ، دورسنجی است که استفاده از آن به سال‌های نخست قرن قبل بازمی‌گردد، یعنی زمانی که افراد برای انتقال داده‌های عملیاتی با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کردند. در آن زمان افراد برای اولین بار از خطوط تلفن برای این منظور استفاده می‌کردند اما بعدها به امواج رادیویی روی آوردند و داده‌های خود را که از مناطق دورافتاده جمع‌آوری شده بودند، برای تبادل اطلاعات به خدمت می‌گرفتند. اینترنت و رشد شبکه‌های تلفن موبایل عملا دورسنجی را از یک علم، مهندسی و فرآیند تولیدی محض به یک عملیات فراگیر در واحدهای مختلف گرمایشی، الکترونیکی و اینترنتی روزمره تبدیل کرده است. محصولاتی که بر اساس ارتباطات M2M ساخته میشوند اغلب به عنوان محصولات هوشمند روانه بازار میشوند.
ارتباط ماشین با ماشین ارتباطی است که در آن ماشین‌ها از منابع شبکه برای ارتباط با زیرساختارهای دور جهت نظارت و کنترل بر خود ماشین یا محیط اطراف آن استفاده می‌کنند. اتصال درونی بالقوه بین اشیای هوشمند و روش تعامل ما با محیط همان چیزی است که اینترنت اشیا نامیده می‌شود؛ حوزه‌ای که در آن جهان واقعی با جهان دیجیتالی در یکدیگر ادغام میشوند. “مت هاتون” در تلاش برای تشریح رابطه بین این دو مفهوم ارتباط ماشین با ماشین را نوعی پیمایش اینترنت اشیا می‌داند. ارتباط ماشین با ماشین امکان اتصال را در اختیار اینترنت اشیا قرار می‌دهد و بدون وجود این ارتباط عملا اینترنت اشیا شکل نمی‌گیرد. ارتباط ماشین با ماشین با پروتکل‌های اینترنتی را می‌توان خرده مجموعه اینترنت اشیا نامید و آن را حاصل شناخت از منظری عمودی و نزدیک دانست. در مقابل، اینترنت اشیا شامل یک رویکرد افقی است که در آن کارکردهای عمودی در یکدیگر ادغام میشوند تا نیازهای بسیاری از کاربران برآورده شود.